Mezun olup, İzmit'teki evimi de boşalttıktan sonra, artık İzmir'de, ailemin yanında kalıcaktım. Askerlik işlemlerini bir an önce başlatmak için şubeye gittim. Yedi sene önce geçirdiğim bir kaza nedeniyle askere uygun görülmeyebilirdim. İşler düşündüğüm gibi yürümeye başladı. İşlemleri başlatıp, sağlık muaynesi aşamasına geldiğimde, sağlık ocağındaki doktor beni askeri hastaneye sevk etti. Ertesi gün hastaneye gittiğimde, gitmem gereken iki kısım vardı. İlk kısıma gittiğimde, bir tahlil yapılması gerektiğini söylediler. İlk defa askeri hastaneye geliyordum. Her konuştuğum kişi "Asker misin?" diye soruyordu. Tahlili yaptırdıktan sonra doktorlar bir karara varamadılar. Daha ayrıntılı sonuç veren bir cihaza ihtiyaç duyulduğunu, bu cihazın da Antalya'dadaki hastanede olduğunu söylediler ve beni oraya sevk ettiler. Ayrıca tahlil sonucunda çıkan bir olumsuzluk nedeniyle, teknisyen "Ameliyat olman gerekiyor" dedi. Bu durum beni biraz üzdü aslında. Durup dururken nerden çıkmıştı şimdi bu? Gerçi küçük bir operasyon olacaktı ama ameliyat sonuçta.
Hastaneden ayrılmadan önce ikinci kısımda da muayene oldum. Oradaki doktor durumumdan dolayı erteleme alabileceğimi anlattı. Ancak önce Antalya'daki işimi halletmemi, eğer bir sonuç çıkmazsa tekrar uğramamı söyledi. Devlet işlerini, sevkleri, evrakları oldum olası hiç sevmem. Ancak işin düşünce uğraşmak zorunda kalabiliyorsun. Antalya'ya gidecektim!
Eve döndüğümde ameliyat olmam gerektiğini aileme bahsettim. Babamla hemen evimizin yakınındaki hastaneye gittik. Babamın bir doktor arkadaşıyla görüşecektik. Orada da tahlil yapıldıktan sonra ameliyat olmam gerektiğini söyledi doktor. Ama önce şu Antalya'daki hastane işini halletmeliydim. Gece otobüse bindim. Sabah Antalya'ya indiğimde, hemen hastaneye gittim. Birkaç saat boş boş bekletilmemin ardından sonunda doktorla görüşebildim. Hastanenin yanlış sevk ettiğini söyledi, aslında İstanbul'a sevk edilmem gerekiyormuş. Hastanedeki tahlil yapılacak cihaz bozukmuş. Bende şans olsa zaten. İzmir'deki hastaneye tekrar gitmemi ve bu durumu anlatmamı söylediler. Yani Antalya'ya boşu boşuna gelmiştim.
Hastaneden ayrılmadan önce ikinci kısımda da muayene oldum. Oradaki doktor durumumdan dolayı erteleme alabileceğimi anlattı. Ancak önce Antalya'daki işimi halletmemi, eğer bir sonuç çıkmazsa tekrar uğramamı söyledi. Devlet işlerini, sevkleri, evrakları oldum olası hiç sevmem. Ancak işin düşünce uğraşmak zorunda kalabiliyorsun. Antalya'ya gidecektim!
Eve döndüğümde ameliyat olmam gerektiğini aileme bahsettim. Babamla hemen evimizin yakınındaki hastaneye gittik. Babamın bir doktor arkadaşıyla görüşecektik. Orada da tahlil yapıldıktan sonra ameliyat olmam gerektiğini söyledi doktor. Ama önce şu Antalya'daki hastane işini halletmeliydim. Gece otobüse bindim. Sabah Antalya'ya indiğimde, hemen hastaneye gittim. Birkaç saat boş boş bekletilmemin ardından sonunda doktorla görüşebildim. Hastanenin yanlış sevk ettiğini söyledi, aslında İstanbul'a sevk edilmem gerekiyormuş. Hastanedeki tahlil yapılacak cihaz bozukmuş. Bende şans olsa zaten. İzmir'deki hastaneye tekrar gitmemi ve bu durumu anlatmamı söylediler. Yani Antalya'ya boşu boşuna gelmiştim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder